Безумоўна, дзіцячы сад здольны многае зрабіць для развіцця сваіх выхаванцаў. Аднак у дзіцячай дашкольнай установы свае спецыфічныя задачы, і яно ніколі не зможа цалкам замяніць бацькоў і аказваць на дзіцяці больш моцнае выхаваўчае ўздзеянне, чым сям'я.

Дзіцячы сад неабходны для рэсурсу сям'я і: мама атрымлівае магчымасць выйсці на працу, заняцца сваёй адукацыяй, прысвяціць вольныя гадзіну сабе, а маляня можа чаму-то навучыцца. І, вядома, добрыя дзіцячы сад – гэта не сярэбраныя цацкі і ікра на абэд, а ў першую чаргу паважлівае стаўленне ды дзіцяці.

1. Адказна пастаўцеся ды выбару дзіцячага садзе. Для дзіцяці пераход з аднаго дашкольнай установы ў іншае заўседы моцны стрэс, таму прыдатны «другі дом» для маляняці пажадана знайсці калі не з першага, то з другой спробы.

2. Паспрабуйце загадзя пазнаеміцца і пагутарыць з загадчыкам дзіцячым садам і выхавацелямі той групы, у якую вызначылі вашага дзіцяці. Паназірайце з боку, як на прагулцы выхавальнікі размаўляюць з дзецьмі: наколькі добразычлівыя ды дзецям, як рэагуюць на канфлікты і непаразуменні паміж імі, як робяць заўвагі і утихомиривают «хуліганаў» падапечных, спяшаюцца ці суцешыць плачуць або засмучаных выхаванцаў, умеюць і імкнуцца ці заняць нудных дзяцей і інш..

3. Пры наведванні групы абавязкова звярніце ўвагу на такую важную дэталь, як шум у гульнявой. Якая доўжыцца больш за паўгадзіны мёртвая цішыня ў пакоі – дрэнная прыкмета. Дзеці – народ нястомны і шумныя, ім уласціва пастаянна што-то рабіць і асвойваць. Дасведчаны і адказны выхавальнік павінен ўмела накіроўваць кіпучую энергію сваіх падапечных у «карыснае» рэчышча, алё ніяк не душыць яе.

4. Прывыканне дзіцяці ды атмасферы дзіцячага садзе будзе працякаць значна лягчэй, калі ў групе будуць знаемыя дзеці (напрыклад, прыяцелі па пясочніцы). Таму па магчымасці паклапаціцеся аб тым, каб ў малога першапачаткова была «свая кампанія» ў новым калектыве.

5. За некалькі тыдняў ды пачатку рэгулярнага наведвання дзіцячага садзе максімальна наблізьцеся рэжым дня дзіцяці дома ды распарадку дня ў групе. Улічваючы, што многія дзеці з цяжкасцю прывыкаюць ды меню дзіцячых дашкольных устаноў, прапануйце сыну ці дачкі стравы, прыгатаваныя па «дашкольным» рэцэптах. Новы рэжым і меню заўседы аказваюць нагрузку на нервовую сістэму – дзіцяці будзе значна лягчэй, калі яму не прыйдзецца прыстасоўвацца да «новаўвядзенняў».

6. Пераканайцеся, што дзіця авалодаў неабходнымі навыкамі самаабслугоўвання. Гэта значна палегчыць яго прывыканне рэжыму ды дзіцячага садку і харчаванню, аднагрупнікам, выхавальнікам і адсутнасці мамы: чым менш цяжкасцяў, тым прасцей прывыкнуць ды новага. Аднак, калі дзіця чаго-то не ўмее (напрыклад, апранацца, распранацца без дапамогі дарослых або прасіцца на гаршчок), падстаў для роспачы няма – яго навучаць у дзіцячым садзе.

Паскорыць прывіцце нейкага навыку бацькам дапаможа метад сказкотерапии. Напрыклад, калі вы хочаце, каб дзіця навучыўся ёсць самастойна, які прыдумаў гісторыю пра тое, як любімы герой маляняці (скажам, зайчаня) вучыўся трымаць лыжку, як спачатку яму было цяжка трапляць ёю ў раток, як ен, нарэшце, стаў ёсць сам і хто гэтаму ўзрадаваўся.

7. Размаўляючы з дзіцем пра неабходнасць наведвання дзіцячага садзе,падкрэслівайце, што гадзінная расстанне непазбежная толькі таму, што ён ужо вялікі – і гэта вельмі выдатна. Не забывайце гаварыць сыну або дачцэ аб сваей любові – для дзіцяці вельмі важная рэгулярна чуць аб тым, што бацькі яго любяць і не ўяўляюць свайго жыцця без яго.

8. Не абмяркоўвайце пры дзіцяці хвалюючыя вас праблемы, звязаныя з дзіцячым садам. Наадварот, як мага часцей расказвайце маляню, якая цікавая жыццё чакае яго: новыя сябры і таварышы, цікавыя гульні, багацце цацак, творчыя заняткі, чтение займальных казак, вершаў, развучванне песень, танцаў і інш..

Пакажыце сыну ці дачкі сваё дзіцсадкоўскія фатаграфіі, падзяліцеся ўспамінамі аб тым далекім гадзіне, калі самі былі выхаванцам дашкольнай установы, – расказвайце аб светлых і радасных момантах. Гэта не толькі зблізіць вас з дзіцем, алё і дапаможа яму утаймаваць свой страх перад невядомым.

9. Не забараняйце сыну ці дачкі браць у дзіцячы сад «хатнія» цацкі і кнігі: «интимизация» абстаноўкі дазволіць хутчэй асвоіцца ў новых умовах. Так, любімая цацка, авалодаўшы увагай дзіцяці, дапаможа яму адцягнуцца пекла расстання з блізкімі. Калі ўгаварыць дзіцяці пакінуць цацкі пераначаваць у садку і раніцай зноў з ёй сустрэцца, то вялікая верагоднасць, што на наступны дзень ен з ахвотай і радасцю адправіцца ў дзіцячы сад.

Дзякуючы каханай цаццы дзіцяці вы будзеце ведаць, наколькі камфортна яму ў новай абстаноўцы, ен знаходзіць агульную мову з хлопцамі, з якімі праблемамі і цяжкасцямі сутыкаецца. Калі цацка штодня «ходзіць» у дзіцячы сад разам з новаспечаным выхаванцам, пытайцеся ў яго, што адбывалася з каханым медзведзянем (зайчонком, лялькай): хто з дзяцей з ім сябраваў, хто крыўдзіў, не было яму сумна і самотна і інш..

10. Ні ў якім выпадку не пагражайце дзіцяці, што аддасце яго ў дзіцячы сад са злымі выхавацелямі, калі ен будзе плакаць пры расставанні або капрызіць. Пекла застрашанага малога прасцей дамагчыся паслушэнства, аднак у гэтым выпадку дзіцяці будзе нашмат больш складана прывыкнуць ды новай абстаноўцы, пасябраваць з аднагодкамі і пранікнуцца даверам ды дарослым.

11. Старайцеся заўседы выконваць свае абяцанні: калі сказалі дзіцяці, што забярэце яго з дзіцячага садка ды абеду або пасля прагулкі (дзецям цяжка зразумець, што такое «праз гадзіну», «у 5 гадзін вечара» і ды да т. п., таму лепш абапірацца на рэжымныя моманты), то прыкладзеце ўсе намаганні ды таго, каб стрымаць слова. Памятаеце: нявызначанасць выклікае трывогу, асабліва ў маленькіх дзяцей.

12. Не аддавайце дзіцяці ў дзіцячы сад толькі таму, што ў сям'і і нарадзіўся немаўля. Бо старэйшаму і так несалодка прыходзіцца з-за змен, звязаных з з'явы яўленнем «канкурэнта». А рашэнне бацькоў вызначыць яго ў дзіцячы сад, дзіця непазбежна ўспрыме як сваё выгнанне і будзе пакутаваць пекла усведамлення, што яму аддалі перавагу нованароджанага.